Woodland

Dingen die we niet met het blote oog kunnen waarnemen: Bomen communiceren met elkaar. Hanneke de Jong en Jonas de Witte verblijven deze zomer drie weken in Diepenheim om de voorstelling door te ontwikkelen.

Bomen zorgen niet alleen liefdevol voor hun nageslacht, maar ook voor hun oude en zieke buren. Ze voelen en berekenen zwaartekracht, communiceren via bloesems aan hun takken, hebben een geheime geurtaal en hun sporen leggen ondergronds soms wel honderden kilometers af. Maar er is ook een donkere kant: Sommige wilde boomsoorten hacken het systeem van andere, of spreiden vergif om dichtbij staande rivalen te saboteren, aldus boomkundige Peter Wohlleben in zijn boek ‘Het verborgen leven van bomen’, die er jarenlange observaties aan wijdde en dat wetenschappelijk wist te onderbouwen.

Achter de voor onze zintuigen waarneembare wereld gaat een door ons verstand niet of nauwelijks te doorgronden werkelijkheid schuil: We weten steeds meer van de allerkleinste deeltjes, maar begrijpen steeds minder van het grotere geheel. Met ‘WoodLand’ willen Hanneke de Jong en Jonas de Witte een nieuw bewustzijn genereren over de relatie tussen mens en natuur, waarin het welzijn van het leven in zijn totaliteit (en niet dat van de mens alleen) centraal staat. Voordat boomhutten alleen nog op playstations worden gebouwd. Ze willen de natuur weer dichterbij halen en weer als levend organisme ervaarbaar maken. Dit doen ze door kennis in een ervaring om te zetten en daarmee de verbeelding te activeren; omdat we ook buiten de wetenschap om op zoek zullen moeten gaan naar oplossingen, en onze verbeelding daarin hard nodig hebben.