Eyeopener

Wij, de Eeftinkjes (man, vrouw, twee blonde jongetjes) waren vorig jaar in Frankrijk op vakantie. In het prachtige Normandië. We moesten er 850 kilometer voor rijden, met de nodige lange files onderweg, maar eenmaal ter plekke, overheerste innige tevredenheid. Mooie camping met een zwembad, een bar en een restaurant. Middenin een heerlijke heuvelachtige streek, bosrijk met veel kastelen en bijzonder aardige mensen. Schitterende rustieke dorpjes ook met karakteristieke, historische herbergen. En her en der vredig grazende koeien in een afwisselend coulisselandschap. Waar vind je dat nog?

Oké, het weer was ietwat wisselvallig. Felle opklaringen werden afgewisseld met wolkenpartijen, waaruit incidenteel een buitje viel. Kniesoor die er op let. Temperatuur rond de 23 graden. Eigenlijk niks mis mee. C’est la vie.

Eenmaal weer thuis stapte ik op een nazomerse zondagmorgen op de racefiets en toerde bedaard door mijn eigen Hof van Twente. Vanuit Goor eerst richting idyllisch Diepenheim, langs een stuk of 3 kastelen. Van de rustieke buurtschap Stokkum (waar het even begon te regenen) naar het al even landelijke Markelo. Dwars door een glooiend groen en bosrijk landschap. Daarna richting Holten, langs camping de Poppe (met bar, restaurant en zwembad) en aansluitend via natuurgebied de Borkeld naar een karakteristieke historische herberg in het buurtschap Pothoek, waar de eigenaren bijzonder aardig zijn.

Uitpuffend op het terras, met een koel glas bier voor mijn neus, begon het mijmeren. Waarom hadden we eigenlijk zover gereden, terwijl hier ook alle ingrediënten aanwezig zijn voor een perfecte vakantie? Volgend jaar met het hele gezin twee weken op Camping de Borkeld? Of toch een huisje huren op Finspark Herikerberg? Of op de Kroeze Danne in Delden? Dat zal wel niet gebeuren. Ook komend jaar trekken de Eeftinkjes weer naar Frankrijk. Omdat je op je vakantie toch graag wat anders wilt zien. En je wilt zo min mogelijk plaatsgenoten tegenkomen.

Desalniettemin raad ik de hele wereld aan om toch ook eens op vakantie te gaan in de Hof van Twente. Een heerlijke heuvelachtige streek, bosrijk met veel kastelen en bijzonder aardige mensen. Schitterende, rustieke dorpjes met karakteristieke historische herbergen. En her en der vredig grazende koeien in een afwisselend coulisselandschap. Waar vind je dat nog?

Hier dus, bij ons in de Hof van Twente. Kom maar op als je durft. In het Normandië van Nederland.

De column van Bert staat in het Magazine Hof van Twente 2018